Iluzja współpracy

maj 31, 2011 dodany przez admin

Wypowiedź tę dedykuję miłośnikom różnych iluzji np. współpracy, komunikacji, budowania zespołów, zarządzania wartościami. Mam nadzieję, że jego lektura pomoże zrozumieć, że tego wszystkiego w rzeczywistości nie ma, są tylko wyobrażenia (Platon). Rynek narzędzi opartych na wartościach to nic innego, jak współczesna forma średniowiecznej praktyki handlu odpustami. Odpusty i iluzje jednak to wielki biznes. Co lepsze substytut czy oryginał?

Robert Wyszyński

Większość z nas chce się rozwijać, dlatego robi karierę, uczestniczy w różnych kursach, stara się podnieść swoją efektywność, po to, aby jak najlepiej realizować swoje cele. Gdyby bliżej przyjrzeć się /.../

I tu jest problem, ponieważ rozwój każdego "ja, moje, dla mnie" prędzej czy później wymaga współdziałania z drugim człowiekiem. Zastanów się czy byłeś kiedyś na kursie jak współpracować z innymi? Szanse na to są niewielkie, chociaż powoli pojawiają się takie oferty, ale i one nie rozwiązują problemu, ponieważ w pierwszej kolejności zajmują się ...nauką współpracy. Co w tym dziwnego?

Jest w nas destruktor, /.../ Owoce jego działań są jednak oczywiste, wręcz przerażające, ale niech przemówią same fakty.

1. Według diagnozy społecznej z 2009 r. ufa sobie tylko około 13% Polaków, to oznacza, że 87% nie ufa. W takich warunkach normalne życie jest niemożliwe, nie mówiąc już o jakiejkolwiek współpracy.
2. Raport Komisji Europejskiej[1] badający innowacyjność w krajach europejskich, uznał Polskę za kraj „tracący grunt pod nogami”. Autorzy dokumentu twierdzą, że dogonienie przez nas krajów „średnich” zajmie nam ponad 50 lat, o ile kraje te staną w miejscu.
3. Raport Forum Obywatelskiego Rozwoju[2] mówi o tym, że w Polsce nie został realizowany żaden projekt w ramach obowiązującej ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym[3].
4. Polski indeks kapitału intelektualnego, mierzony wśród 16 krajów europejskich objętych badaniem dla poszczególnych generacji jest tragiczny. Jesteśmy:

• na 13. miejscu dla pokolenia dzieci i młodzieży;
• na 13. miejscu dla pokolenia studentów;
• na 14. miejscu dla pokolenia dorosłych;
• na 16. miejscu (ostatnim) dla pokolenia seniorów[4].

Takich negatywnych danych jest mnóstwo, Raport Melisana Klosterfrau z 2007 pokazuje, że 85% Polaków odczuwa stres w pracy, dlatego nie dziwi fakt, że /.../

A jak w takim razie jest ze rozumieniem samego pojęcia współpracy? Otóż według powszechnie szanowanego słownika Państwowego Wydawnictwa Naukowego współpraca to:

— działalność prowadzona wspólnie przez jakieś osoby, instytucje lub państwa;

— o narządach, mechanizmach: wspólne funkcjonowanie wraz z innymi elementami w ramach organizmu lub maszyny;

— działalność prowadzona na czyjeś zlecenie, wiążąca się ze zdradą lub z działaniem na czyjąś niekorzyść.

W powyższej definicji nie ma ani jednego zwrotu, który oddawałby w przybliżeniu sens tego pojęcia. Owszem, ludzie wykorzystują się na wzajem, manipulują, wizualizują, "coaching-ują", "NLP-ują", zaklinają rzeczywistość na tysiące różnych sposobów, ale co to ma wspólnego ze współpracą? Podstawowe pojęcie dla całego systemu społecznego, ekonomicznego, demokratycznego, w którym żyjemy nic nie znaczy!

/.../ Niby nie ma w tym nic dziwnego, jednak okazuje się, że kosztem takiego wyboru jest zmarnowanie potencjału współpracy.

Według badań ogólny wynik strategii współpracy jest zawsze większy niż w ramach strategii nie-kooperacyjnych, mimo to ludzie wybierają mniej niż więcej.

/.../ jakiś wymęczony kompromis i to tylko wtedy kiedy jest pomiędzy nimi równowaga sił. Współpraca to kategoria duchowa i nie ma nic wspólnego z tym co na co dzień nazywamy współpracą.

Każdy płaci ogromny podatek od braku zaufania. Jeśli jednak mieszkasz w Polsce, jego stawka należy do najwyższych w świecie. Samego podatku nie widać, ale jego skutki jak najbardziej. To dlatego 40-milionowy naród poza Papieżem, Wałęsą, wódką i kiełbasą nie stworzył żadnej światowej marki, nie potrafi zbudować nowoczesnego samochodu, samolotu czy choćby dobrego programu rozrywkowego. Te najpopularniejsze są na zagranicznych licencjach.

Możesz powiedzieć: A co mnie to wszystko obchodzi? Ja sobie przecież radzę! /.../ Nawet jeśli osiągnąłeś sukces, pamiętaj że żyjesz w kraju mentalnych niewolników, uległych albo agresywnych - to zależy od konkretnego modelu.

/.../ w miejsce obywatela i przedsiębiorcy wyhodowaliśmy sobie cwaniaka. Spójrz na listę 100 najbogatszych Polaków. Aż roi się tam od łapówkarzy i agentów. Emanują wartościami, nie dlatego, że w nie wierzą. Za ich wizerunkiem stoi niemoralny PR-owiec, to on stwarza ludzi honoru, wizjonerów, filantropów. Gombrowicz miałby dużo pracy w naszych czasach. Tak to jest w Polsce ze współpracą i szlachetnymi wzorcami.

Zwykli ludzie nie są lepsi, według szacunków około 60% pracowników okrada firmy, w których pracuje. Nie uciekniesz od polskiego DNA - przez lata, bez twojej wiedzy i zgody, wdrukowywany był w twoją podświadomość program "sprytniejszy wygrywa". To bardzo przestarzałe oprogramowanie, czas zastąpić je nowym.

_________________________________________________________

[1] Dane według raportu Komisji Europejskiej z 2006 r.
[2] Organizacja założona przez prof. L. Balcerowicza
[3] Dane według Raportu Forum Obywatelskiego Rozwoju z 2008 r.
[4]Raport „Kapitał Intelektualny Polski” opracowany przez ekspertów Zespołu Doradców Strategicznych Prezesa Rady Ministrów, 2008

Pełen tekst znajduje się w wydaniu elektronicznym Business Dialog Bulletin.